Op een ochtend word je wakker en zie je ineens een stuk slechter dan toen je naar bed ging.
Een grote zwarte vlek onder in je gezichtsveld die continu op en neer danst en de rest van het beeld is alsof je door een vuile autoruit kijkt, de ruitenwisser is helaas stuk. 24 uur later ben je zo goed als blind.
Dat overkwam me anderhalve week geleden. Wat volgde was een gang langs 2 ziekenhuizen die twee dagen duurde, de diagnose: netvlies gescheurd met vocht er achter en een spoedoperatie. Ik ben nu herstellende en hoop over 6 tot 12 weken mijn gezichtsvermogen weer terug te hebben, afwachten dus en meanwhile: ik mag niet zoveel en kan nog niet zoveel.
Kijken met 1 oog is echt een stuk minder, maar tijd te over, even ver weg van mijn bedrijven, vanaf mijn vakantieadres voor de komende week, begin ik mijn eigen blog.
Had ik veel eerder moeten doen:-).
Die man met das jassie en dat dassie is dat niet die fotograferende buschauffeur van de sint Maartensjkliniek??
Berry